وی با بیان اینکه تجربه زیستی سالمندان میتواند چراغ راه تصمیمسازان باشد، گفت: «بنیاد فرزانگان ظرفیت ارزشمندی است که میتواند بهعنوان مرجع ارزیابی میزان اثربخشی مصوبات و برنامههای حوزه سالمندی عمل کند. چرا که بسیاری از تصمیمات در مرحله اجرا با چالشهایی مواجه میشود که تنها از دریچه نگاه سالمندان قابل درک است.»
بهرامی با اشاره به ارتباط مستقیم انجمن با بیش از ۴۰۰ سالمند افزود: «در بررسیهای میدانی، بیشترین دغدغه سالمندان تنهایی و نیاز به ارتباطات اجتماعی است. حتی برگزاری برنامههای ورزشی و دورهمیهای ماهانه که سالمندان خودشان برای آن هزینه میکنند، با استقبال بالایی مواجه شده و توانسته بخشی از این خلأ عاطفی را جبران کند.»
نماینده جمعیت سالمندان حاضر در این شورا، تأکید کرد: «ما نباید همه سالمندان را یکسان ببینیم. برای نمونه، مشکلات یک سالمند مرفه با دغدغههای فردی که درگیر مسائل معیشتی است کاملاً متفاوت است. همچنین برخی بیش از هر چیز به حمایت روحی و روانی نیاز دارند. بنابراین سیاستگذاریها باید متناسب با این تنوع نیازها طراحی شوند.»
او با اشاره به نامگذاری عمومی سالمندان خاطرنشان کرد: «واژه سالمند نباید صرفاً به معنای بالا رفتن سن تلقی شود؛ چرا که انسانها به اندازه عمق فهم و نگاهشان زندگی میکنند، نه صرفاً به تعداد سالهایی که پشت سر گذاشتهاند. بسیاری از سالمندان در عین سالخوردگی، پر از روحیه و امید هستند و میتوانند به جامعه انرژی ببخشند.»
بهرامی در پایان یادآور شد: «سالمندی پیش از آنکه یک دوره زیستی باشد، یک احساس است؛ و این احساس را بیش از همه خود سالمندان درک میکنند. بنابراین، ضروری است که در طراحی سیاستها و برنامهها از تجربه زیسته آنان بهرهبرداری شود. همانطور که حضرت علی(ع) میفرمایند آغاز هر کاری آسان است اما استمرار آن دشوار، ما نیز باید بکوشیم که اقدامات حوزه سالمندی صرفاً به مرحله شروع محدود نشود و با تداوم و پیگیری همراه باشد.»
نظر شما